Różnice w rozmiarze mięśni, nawet te niewielkie, są dużym problemem początkujących zawodników. Jak ćwiczyć, by zmniejszyć ich widoczność?
Jedną z podstawowych przyczyn nierównomiernego budowania się tkanki mięśniowej jest niepoprawna technika wykonywania ćwiczeń. Precyzja realizowania każdego ruchu jest kluczem do równomiernego rozłożenia ciężaru sztangi czy hantli i budowania równej tkanki mięśniowej. Błędne realizowanie ćwiczeń prowadzi do zwiększenia pamięci mięśniowej, która w naturalny sposób próbuje wykonać ćwiczenie zgodnie nie z obowiązującymi zasadami, a zapamiętanym sposobem. Problemem może być także zbyt duże obciążenie. Jeśli nie jesteś pewien poprawności swojej techniki, zmniejsz obciążenie i skup się na niej. Równomierne rozkładanie obciążenia, nawet tego o zmniejszonej wadze, pomaga utrzymać prawidłowy tor ruchu oraz właściwą ćwiczeniu technikę wykonania.
Skutecznym sposobem rozwiązania występującej podczas treningu asymetrii może być ćwiczenie przed lustrem. Podczas każdego ruchu zawodnik może dokładnie obserwować swoje ciało, kontrolować właściwą postawę, monitorować prędkość podnoszenia ciężaru w obu rękach i na bieżąco redukować wszystkie popełniane błędy. Rozwiązanie to jest szczególnie zalecane kulturystom uprawiającym sport na poziomie amatorskim lub początkującym. Dzięki temu szybciej i efektywniej będzie można pracować nad poprawnością techniki i uzyskaniem równomiernego umięśnienia. Lustro można także zastąpić treningowym partnerem, który będzie towarzyszył podczas ćwiczeń i oceniał poprawność wykonanych ćwiczeń.
Dysproporcji w budowie tkanki mięśniowej można uniknąć także przez korzystanie z profesjonalnych sprzętów sportowych. Zostały one zaprojektowane tak, by można było z nich korzystać bez specjalistycznej wiedzy technicznej. W przypadku hantli pozytywny jest fakt, że podczas ćwiczeń izolowane są konkretne partie mięśniowe. Dzięki temu zawodnik czuje, które mięśnie pracują i jak samodzielnie dostosować technikę do swoich potrzeb. Co więcej, hantle mają także mniejsze obciążenie niż sztanga, dlatego są odpowiednią propozycją dla początkujących kulturystów. Równie skutecznym sposobem na brak asymetrii jest włączenie do treningu maszyn. Specjalnie zaprojektowane wyposażenie sportowe mimowolnie wymusza na zawodniku prawidłowy ruch, a tym samym zmniejsza ryzyko wystąpienia dysproporcji.
Asymetria w budowie tkanki mięśniowej może występować nie tylko u zawodników na poziomie amatorskim czy początkującym, ale także u bardziej zaawansowanych kulturystów. Lista sportowców zmagających się z dysproporcją jest długa, a kilka przykładów jest zdecydowanie warte przytoczenia. Jednym z najbardziej popularnych przypadków jest Cesar Mendible pochodzący z Wenezueli. Jego sylwetka opiera się na bardzo szerokim, wręcz wylewającym się brzuchu i zdecydowanie mniej rozbudowanych mięśniach nóg. Dużą różnicę widać szczególnie przy kostkach. Szerokim echem w mediach odbiła się także sylwetka Kenny’ego O’Neila, który zasłynął z wyjątkowo masywnych barków i ogromnego, wystającego brzucha. Wzdęty brzuch jest schorzeniem, z którym w kulturystyce zmaga się wielu zawodników. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych na arenie międzynarodowej zawodników z palumboizmem jest Big Lenny.
Zdj. główne: Scott Webb/unsplash.com